ऊफ् सि इज प्रेगनेंट

मेरा आत्मिय मित्र क्षितिज पौडेल एक कुशल शब्द परिचालक हुन भन्न रुचाउछु म...शब्दहरु सँग खेल्दै कहिले मुक्तक,कथा लेख्छन त कहिले कबिता गजल्,सबै उत्कृष्ट र राम्रो सरल हुन्छन ।तिनै साथी क्षितिज पौडेलको कथा आज या पेश गरेको छु । 

लेखक :- क्षितिज पौडेल

पानी परेको  दिन बिहान उठ्न कठिन छ । पोखराको पृथ्वीनारायण क्याम्पस बिहानी सत्रमा पढ्ने मलाई नउठी सुख छैन । पढ्नुपर्छ केहि गर्नुपर्छ भन्ने व्यापक दबाब छ । बा आमा हरेक पटक फोन मा त्यही भन्नुहुन्छ । मेरो घर गोर्खाको सिमलचौर भन्ने ठाउमा छ । किसान परिवारको एक्लो छोरो स्नातक को विद्यार्थी ,घरको आशाको केन्द्र । गाउकै बिद्यालय मा +२ सकेर पोखरा हिडेको । पोखरामा दाईहरु छन् ,घर आउ-जाउ गर्न सजिलो र सस्तो हुन्छ भनेर काठमाडौँ नपठाका । आफुलाई चाई काठमाडौँ जाने कम्ता रहर थिएन । तर यहाँ आएपछि यतै रमाइलो लग्यो ।आउने बित्तिकै बाले अह्राए झैँ दाइले मोबाइल किन्दिनुभो । गाउमा बसेर घास दाउरा चलाउनु भन्दा मोबाइल चलाउनु निकै रमाइलो लाग्दैथियो । क्याम्पसका सुरुवाती दिन हरुमा कक्षामा गएर खुरुखुरु पढेर फर्किन्थे तर जति दिन पछि पछि हुदै गयो ,साथी संग चिनजान हुदै गयो ।